پماد ترمیم کننده پوست بیلوا⁺

توضیحات

کاربرد پماد بیلوا⁺ : ترمیم کامل پوست  تحقیقات مختلف، اثربخشي آن را در ترمیم  ثابت نموده اند، این اثرات شامل افزایش سرعت و کیفیت ترمیم می باشد.

با استفاده از بیلوا⁺، پوست به طور طبیعی بازسازی می‌شود و بازگشت زيبايى به پوست با مشكلات كمترى رو به رو خواهد بود.
عوارض جانبی: استعمال پماد بیلوا ⁺ فاقد اثر تحریکی بر روی پوست بوده و تا بحال عوارضی از مصرف آن گزارش نشده است.

doi:10.30491/TM.2022.312344.1392لینک مقاله بیلوا⁺:

تاثیرات ترکیبات موجود در بیلوا⁺:

روغن کرچک: این گیاه کوچک در مناطق سردسیر علفی، یک ساله و در مناطق گرمسیر بصورت درخچه است. مهمترین ماده تشکیل دهنده این گیاه روغن آن و مهمترین اسیدچرب آن، اسید ریسینولئیک است که یک اسید چرب هیدروکسی اشباع می باشد. به دلیل خاصیت نرم کنندگی و التیام بخشی از آن به عنوان نرم کننده پوست و التیام دهنده استفاده می شود. اثر آنتی بیوتیکی روغن کرچک بر ضد برخی میکروبهای گرم مثبت و منفی از جمله برخی گونه های استافیلوکوک و پسودومونا که از شایعترین عوامل عفونت زا هستند نیز نشان داده شده است. روغن کرچک  واسید ریسینولِییک دارای خاصیت ضد التهابی و مرطوب کنندگی دارد و سرشار از اسیدهای چرب است که میتواند نرمی پوست را تامین کند و میتواند رشد بافت پوست را تقویت کند و برای یکنواخت کردن رنگ پوست مفید است و غیر کومدوژنیک است یعنی چربی آن باعث مسدود شدن حفره های پوستی نمیشود و خاصیت ضد میکروبی  با کمک به دور کردن پاتوژنهای مهاجم دارد و حاوی تری گلیسیرید است  و همچنین پوست را هیدراته میکند و اسیدهای چرب روغن کرچک باعث از بین رفتن استریاهای بارداری است  و با تولید الاستین و کلاژن باعث استحکام پوست میشود . اسیدهای چرب روغن کرچک  باعث تحریک سیستم لنفاوی شده  و برای ترمیم موثر است  و خاصیت خنک کنندگی دارد و برای رفع سوزش و قرمزی مفید است. .

آلوئه ورا (صبر زرد): بهترین راه طبیعی برای لایه برداری پوست است و همچنین به کاهش نشانه های بیماری پوستی کمک می کند. استفاده از گیاهان دارویی از زمان های دور در ایران رواج داشته است. برای نمونه آلوئه ورا به عنوان گیاهی برای ترمیم مشهور است و اولین گیاه کمکی در ترمیم و بهبود محسوب میشود. گیاه آلوئه ورا (صبر زرد) از جمله گیاهان دارویی است که از 1500 سال قبل از میلاد مسیح در بسیاری از کشورها از جمله یونان، چین، مکزیک، به صورت سنتی مورد مصرف قرار گرفته است و قرن هاست که به صورت موضعی برای ضایعات پوستی مصرف می شود. این گیاه در بندر سیریک از توابع میناب(هرمزگان)، بندر لنگه و بندر خمیر در محلی بنام قلعه گازی وجود دارد. گیاه آلوئه ورا یا صبر زرد متعلق به خانواده لیلیاسه و در ظاهر شبیه کاکتوس است. گیاهی علفی و چند ساله با برگ های ضخیم، گوشتی و دراز است. آورده شده است که ملکه های مصر به طور منظم از آلوئه ورا در رژیم زیبایی خود استفاده می کردند. همچنین در کتاب مقدس ذکر شده است که عیسی پس از آن که از صلیب آویزان شده برای تسکین درد و کمک به ترمیم از صبر زرد استفاده کرده است. ظاهرا اسکندر در سال 333 قبل از میلاد، جزیره ای از هند را عمدتا به علت نیاز به ترمیم پوست خود و سربازانش به این گیاه، اشغال کرده است تاکنون 75 ترکیب شناخته شده در آلوئه ورا یافت شده است که شامل 20 ماده معدنی، 20 آمینواسید، 12 ویتامین و آب است. در مطالعات آزمایشگاهی و در مطالعاتی که روی موجودات زنده صورت گرفته است مشخص گردیده آلوئه ورا موجب مهار ترومبوکسان ( مهار کننده التیام ) و موجب پیشرفت التیام و کاهش التهاب شده است. پلی ساکارید مشتق شده از آلوئه ورا به نام مانوز 6 فسفات باعث رشد فعال بافت پوششی می شود. این ماده به فیبروبلاست ها وصل می شود و باعث تکثیر آنها شده و در نهایت سبب رسوب کلاژن و سازمان دهی مجدد بافت می شود. ژل این گیاه حاوی مواد ضد التهابی مانند اسید سالسیلیک و مهار کننده های ترومبوکسان است که از انقباض عروقی ناشی از آنها ممانعت به عمل آورده و شبیه به بروفن ولی با مکانیسم متفاوتی عمل میکند. آنزیم های هیدرولیز از جمله کربوکسی پپتیداز و برادی کیناز موجود در آلوئه ورا موجب بهبود درد و التهاب می شوند. لاکتات منزیوم موجود در ژل از واکنش هیستامین که باعث خارش و تحریکات پوستی می شود جلوگیری می کند. ماده آسمانان 1 باعث تشدید فعالیت سیستم ایمنی و سنتز سیتوکین می شود. همچنین مشخص شده است که آلوئه ورا در برابر طیف وسیعی از باکتری ها از جمله پسودوموناس آئروژینوزا، اشیرشیا کلی، سالمونلا تیفی، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، کلبسیلا پنومونیه، استرپتوکوک پیوژنو استافیلوکوک آرئوس موثر بوده است.

گیاه آلوئه ورا از جمله گیاهان ترمیمی است که در بسیاری از کشورها به صورت موضعی برای ضایعات پوستی مصرف می شود. در بین گیاهان مورد توصیه عطاران آلوئه ورا تنها گیاهی است که سه شکل بررسی آزمایشگاهی، حیوانی و انسانی را طی کرده است و نتایج کلی حاصل از این مطالعات اثرات مثبت ژل آلوئه ورا را برای ترمیم نشان داده اند. مطالعات نشان می دهد که اکثر عطاران اولین داروی گیاهی انتخابی مورد توصیه شان برای ترمیم آلوئه ورا بوده است. از طرفی هیچ عارضه جدی بعد از استفاده از ژل گزارش نشده است؛ بنابراین این ماده گیاهی برای استفاده موضعی ایمن محسوب می شود.

زردچوبه: یکی دیگر از گیاهان ترمیم کننده زردچوبه است، زرد چوبه از تیره زنجبیل است. گیاه آن پایا و به ارتفاع یک تا یک و نیم متر است. برگ های قاعده ای بدون دمبرگ و با غلاف مشخص است که در قسمت فوقانی کامل می باشد. گل های آن به صورت مجتمع و سنبله ای محصور در دو براکته یا نیام سبز مایل به زرد قرار دارد. ریزوم های متورم و زرد رنگ با بوی کاملا مشخص از علایم شاخص گیاه است. ساقه های زیرزمینی زردچوبه با نام علمی نامیده می شود. این گیاه بومی آسیای شرقی است و در بخش هایی از هند ، چین، جنوب، تایوان، ژاپن، اندونزی و افریقا می روید. زردچوبه قطعاتی زرد رنگ به طول 3 تا 7 و قطر 1 تا 2 سانتی متر است که پس از خشک و آسیاب شدن مورد استفاده قرار می گیرد.

زرد چوبه در طب سنتی هند، چین، ژاپن و افریقا جایگاه ویژه ای دارد. از این گیاه استفاده¬های مختلفی می شود. در غرب از آن به عنوان عامل ضدنفخ و اشتهاآور استفاده می شود و در مطالعه ای نشان داده شد که زردچوبه از کبد موش و اردک در مقابل سموم تتراکلریدکربن، استامینوفن و سیکلوفسفامید محافظت می نماید. کورکومین و مشتقات آن که در زردچوبه وجود دارد اثرات آنتی اکسیدانتی در برابر اشعه دارند. از قطره های چشمی زردچوبه نیز منافعی ثبت شده است. فعالیت ضدباکتریایی عصاره ی الکلی زردچوبه، درمقابل باکتری های گرم مثبت در شرایط آزمایشگاهی نیز نشان داده شده است. همچنین اثرات ضدالتهابی و تحریک سیستم ایمنی نیز از این گیاه گزارش شده است. یکی دیگر از کاربرد های زرد چوبه کمک به ترمیم است. کورکومین موجود در زردچوبه به تشکیل عروق جدید و افزایش محتوای کلاژن و درنتیجه ترمیم کمک میکند که در برخی مطالعات بر روی موش ها نشان داده شده است.

موم زنبور عسل: از دیگر ترکیبات ترمیمی طبیعی که اخیرا نیز بطور وسیع مورد استفاده قرار گرفته است موم زنبور عسل است. در طول تاریخ در میان ملل مختلف، عسل جایگاه خاصی را در طب سنتی به خود اختصاص داده است. عسل نواحی مختلف، دارای ارزش غذایی و خواص درمانی متفاوت است؛ اما مطالعات بالینی و آزمایشگاهی بعضی خواص مشترک را برای عسل ثابت کرده است. عسل دارای خواص ضد عفونی‌کننده قوی است. این خاصیت شاید به دلیل اثر اسمتیک و PH پایین و اسیدی عسل باشد. از این رو عسل را می‌توان برای ضد عفونی‌کردن نیز استفاده کرد. اگر عسل به صورت موضعی روی پوست آسیب دیده استفاده شود، باعث تولید پراکسید هیدروژن می‌شود که میتواند اثر ضد عفونی‌ کننده داشته باشد. این ماده شفابخش در تسریع ترمیم مؤثر بوده و می‌تواند از اسکار نیز جلوگیری کند. عسل میتواند با جذب آب موجود در بافت‌های متورم ترمیم را نیز تسریع ‌کند.

روغن بادام شیرین: برای رفع خارش پوست و رفع التهابات پوستی و ترمیم پوست مفید است و همچنین در ترمیم ترکهای پوستی مفید است .

روغن بادام منبع غنی از ویتامینE، پروتئین و مواد معدنی است.

ایزو پروپیل میریستات: این محصول بعنوان یک تقویت کننده پوست عمل می کند و به عنوان یک مرطوب کننده استفاده می شود و روغنی است که در واقع چرب و یا احساس چربی در برخی از پمادها و کرمها را کاهش می دهد، در حالی که در جذب کمک می کند.